Metoda projektów

Termin ten może być stosowany zarówno w odniesieniu do metody nauczania, jak i formy organizacyjnej pracy nauczyciela z uczniem. Metoda ta polega na wykonaniu przez uczniów projektu oznaczającego "duże" zadanie. Zadanie to jest realizowane przez uczniów samodzielnie, a koordynowane i przygotowane jest ono przez nauczyciela. Nauczyciel w sposób ogólny określa merytoryczne ramy projektu, a uczniowie sami wybierają sobie temat projektu. Projekt najczęściej realizowany jest przez grupę uczniów w dłuższym okresie. Wykonanie projektu bardzo często wymaga wykorzystania wiedzy z różnych przedmiotów nauczania. Uczniowie samodzielnie zbierają potrzebne dane do wykonania projektu, opracowują je (nie tylko w formie pisemnej), a następnie prezentują innym. Sami podejmują decyzje o wyborze źródeł informacji i sposobie prezentacji. Projekty mają odpowiadać zainteresowaniom uczących się i wiązać działalność praktyczną z pracą umysłową, rozwijać samodzielność. Nauczanie projektowe wprowadzone było w szkołach amerykańskich w początkach XX w. i spopularyzowane w innych krajach zwłaszcza w Anglii i Danii, gdzie w miejsce tradycyjnego systemu klasowo-lekcyjnego wprowadza się tzw. projekty jako metody nauki i formy pracy dzieci. W Polsce pierwsze próby z metodą projektów sięgały 1928 r.