Ledwie Niebieska książeczka ujrzała światło dzienne, już zaczęto ją bombardować. Jedna z pierwszych zaczęła "Polityka" w osobie red. Ewy Nowakowskiej.

W artykule "Niebieskie migdały" przedstawia pani redaktor "słabe miejsca" projektu reformy szkolnictwa ponadgimnazjalnego. Wystarczy jednak zapoznać się z powszechnie dostępnymi danymi na temat reformy, aby odpowiedzieć na większość przedstawionych zarzutów.

Jest rzeczą oczywistą, że symulacja kosztów tej części reformy oświaty (jak i pozostałych) była zrobiona, chociaż brak jej w Niebieskiej książeczce. Ta publikacja miała inny cel: jest materiałem do dyskusji o proponowanych rozwiązaniach reformy szkolnictwa ponadgimnazjalnego. Ministerstwo dysponuje odpowiednimi środkami na jej realizację, w tym na przygotowanie nauczycieli.

Nieporozumieniem jest ubolewanie nad ograniczaniem szkół zawodowych. Mimo wielu istotnych pozytywnych zmian jakie zaszły w szkolnictwie zawodowym, są to do dzisiaj centra masowej produkcji bezrobotnych. Chodzi o to, aby młodzież kształcić szerzej, aby w przyszłości mogła łatwiej przystosowywać swoje kwalifikacje do stale zmieniających się potrzeb rynku pracy. Co do sytuacji nauczycieli, to w szkolnictwie zawodowym zawsze brakowało specjalistów kształcenia zawodowego. Obecnie będzie ich pewien nadmiar w szkołach, ale znajdą oni zatrudnienie na kursach dających kwalifikacje zawodowe w szkole lub poza nią.

Panią redaktor dziwi 80% młodzieży zdającej maturę. Obecnie zdaje ją ok. 65% dziewiętnastolatków. Procent ten szybko wzrastał od roku 1989.

Program przedsiębiorczości nie stanowi studiów ekonomicznych. Jest jedynie wstępem do elementarnej wiedzy z tej dziedziny, którą musi znać współczesny człowiek.

Jest wiele podstaw do obaw, że różne zmiany w oświacie (i nie tylko w oświacie) mogą być pozorne. Dlatego też ministerstwo zleciło różnym instytucjom monitorowanie przebiegu i wyników reformy. Reforma nie jest jednorazowym aktem, lecz wieloletnim procesem zmian. W lutym CBOS zanotował wyraźny wzrost zrozumienia i poparcia dla reformy oświaty w stosunku do czerwca 1999.

Dostępność Niebieskiej książeczki, podobnie jak innych materiałów MEN, nie budzi zastrzeżeń nauczycieli. Nakład 75 tys. egzemplarzy jest wystarczający i już dotarł do wszystkich zainteresowanych szkół. Cały tekst znajduje się również na stronach internetowych MEN.