W zreformowanym systemie szkolnictwa ponadgimnazjalnego, który wejdzie w życie 1 września 2002 r., kształcenie zawodowe będzie mogło być realizowane w szkołach zawodowych (o cyklu kształcenia trwającym od dwóch do trzech lat, ze względu na zróżnicowanie zawodów) oraz w szkołach policealnych o cyklu kształcenia nie dłuższym niż dwuletnie. Kształcenie w szkołach policealnych będzie się odbywać w zasadzie we wszystkich zawodach zamieszczonych w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego, obejmując zarówno zawody na poziomie kwalifikacyjnym dotychczasowego technika, jak również z kategorii zawodów robotniczych, dla których przewidywany zakres kształcenia ogólnego w dwuletnich szkołach zawodowych jest zbyt ubogi (np. mechanik automatyki przemysłowej i urządzeń precyzyjnych, kucharz, kelner, technolog robót wykończeniowych w budownictwie, renowator zabytków architektury czy marynarz - w ostatnich pięciu przypadkach takie są postulaty ministrów resortów właściwych dla tych zawodów). Kształcenie w zawodach, które dotychczas określało się jako zawody na poziomie robotnika wykwalifikowanego będzie odbywało się w szkołach zawodowych.

Do czasu określenia standardów kwalifikacji zawodowych występujących na rynku pracy, kształcenie zawodowe w zreformowanych szkołach zawodowych nadal będzie realizowane w zawodach ujętych w obowiązującej klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego.
Na podstawie podstaw programowych dla poszczególnych zawodów i konsultacji z branżowymi partnerami społecznymi (pracodawcy i związki zawodowe) Centralna Komisja Egzaminacyjna opracuje standardy wymagań egzaminacyjnych, umożliwiające absolwentom zreformowanych szkół zawodowych przystępowanie do egzaminów zewnętrznych, których celem będzie potwierdzenie kwalifikacji zawodowych.
W okresie przejściowym Ministerstwo Edukacji Narodowej nie przewiduje poważniejszych zmian w funkcjonowaniu szkół ponadpodstawowych, poza wprowadzonym już ujednoliceniem podstaw programowych kształcenia ogólnego we wszystkich typach szkół średnich, bieżącymi zmianami w klasyfikacji zawodów szkolnych, unowocześnianiem (aktualizowaniem) podstaw programowych kształcenia w poszczególnych zawodach i programów nauczania oraz zapowiedzianymi już działaniami związanymi z rozpoczęciem funkcjonowania zewnętrznego systemu egzaminacyjnego (nowa matura od 2002 r. i nowe egzaminy zawodowe od 2004 r.).

Jak widać nie chodzi tu o rewolucję programową. Pozostaje aktualna możliwość wyboru przez szkolę określonego programu kształcenia z puli proponowanych przez MEN lub opracowanie programu autorskiego. Niezależnie od rodzaju, program powinien uwzględniać przygotowanie uczniów do zdania egzaminu zewnętrznego. Musi on więc pozostawać w bezpośrednim związku z odpowiednią podstawą programową, a w przyszłości - z właściwym standardem kwalifikacji zawodowych.

(Materiał opracowany na podstawie publikacji MEN - "Pomarańczowa Książeczka", "Niebieska Książeczka", Biblioteczka Reformy, artykuły w "Nowej Edukacji Zawodowej")