logo WSiP logo
szukaj w archiwum
aktualny serwis
strona główna WSiP
Ocenianie oceniających

Ocenianie uczniów stanowi dla nas, nauczycieli, jedną z podstawowych czynności w procesie nauczania. Każdy z nas ma swoje wypracowane metody, sposoby -- jedne bardziej, inne mniej lubiane przez uczniów. My także jesteśmy oceniani przez naszych przełożonych (czego sami z kolei nie lubimy). Wiemy także, że w zreformowanej szkole będziemy oceniać naszych uczniów inaczej. Zmieni się też ocena nauczyciela, dyrektora i całej szkoły. Porozmawiajmy więc chwilę o ocenianiu oceniających -- czyli nas. Pod takim hasłem przebiegało Forum Oświatowe zorganizowane 21 września '98 w gmachu Sejmu. Uczestnicy wymieniali poglądy nt. oceniania nauczycieli w zreformowanej szkole oraz pożądanego wpływu wystawianych ocen na karierę zawodową ocenianych osób. Po informacjach wprowadzających zebrani pracowali w trzech grupach. Zajmowały się one: oceną szkoły, oceną dyrektora, oceną nauczyciela. Podzielę się refleksjami z pracy w trzeciej z tych grup.

Ocena nauczyciela

W środowisku nauczycielskim istnieje wiele obaw i nieporozumień co do nowego oceniania nauczyciela. Wielu z nas nie wyobraża sobie oceniania przez młodzież, przez rodziców. Często myślimy, że nie mają oni do tego odpowiednich kompetencji, że wyniki nauczania świadczą wystarczająco jasno o naszej pracy. Czy tak jest naprawdę?
Jako wstępny materiał do dyskusji na forum Ministerstwo Edukacji Narodowej przygotowało materiał oparty na przykładzie brytyjskiej szkoły Saint Joseph. Może warto przyjrzeć się, jak tam oceniają nauczycieli.

Założenia systemu oceniania
  • ocenie podlega jakość pracy nauczyciela -- nie sam nauczyciel,
  • ocena stanowi informację zwrotną, której celem jest pomoc nauczycielowi planowaniu własnego rozwoju,
  • dyrektor, jako oceniający, występuje w roli "krytycznego przyjaciela",
  • nauczyciel dokonuje stale samooceny, zbierając w tym celu informacje zwrotne od uczniów i rodziców,
  • nauczyciel może, jeśli chce, zapoznać dyrektora z danymi zebranymi w procesie samooceny.
Standardy pracy nauczyciela

Jakość pracy nauczyciela widoczna jest w czterech obszarach jego działania:

  1. pracy z uczniami,
  2. kontaktu z rodzicami,
  3. współpracy z zespołem nauczycieli,
  4. własnego rozwoju zawodowego.

Każda z tych dziedzin określona jest poprzez podanie wskaźników i tematów precyzujących te wskaźniki.

Przykład:

Obszar: praca z uczniami
Wskaźnik: jakość procesu nauczania
Tematy:
  • zakres i użyteczność metod nauczania, w tym pracy domowej uczniów
  • jasność i przydatność wykładu nauczyciela
  • jakość dialogu nauczyciel -- uczeń.

Ocena wystawiana jest w czterostopniowej skali -- działania nauczyciela w badanym obszarze to jego:

  • mocne strony
  • mocne strony przeważające nad słabymi
  • słabe strony przeważające nad mocnymi
  • słabe strony.

Aby ocenić "Jakość dialogu nauczyciel-uczeń" (temat trzeci), weźmiemy pod uwagę następujące czynniki:

Mocne strony:

  • dyskusje nauczyciela z uczniami wspierają uczenie się i budują zaufanie,
  • wkład uczniów jest doceniany i są oni zachęcani do aktywności,
  • nauczyciel umiejętnie zadaje pytania, wysłuchuje odpowiedzi i efektywnie je wykorzystuje,
  • proces uczenia się angażuje wszystkich uczniów,
  • w przypadku występowania trudności podejmowane są wysiłki zmierzające do ustalenia przyczyn trudności, tak aby zidentyfikować i usunąć ewentualne błędy.

Słabe strony:

  • nauczyciel wykazuje słaby kontakt z poszczególnymi uczniami lub całą klasą,
  • nie chwali udziału uczniów w rozwiązywaniu problemów (!),
  • zadaje dużo pytań dotyczących informacji faktograficznych,
  • nie kontroluje tego, kto faktycznie odpowiada na pytania,
  • nie rozpoznaje przyczyn trudności dzieci w nauce.

No cóż, troszkę to się różni od tego, do czego jesteśmy przyzwyczajeni! Na pewno nie przesadzamy z chwaleniem uczniów. Co np. w USA robi się nieustannie i co uważa się za główną przyczynę osiągania przez Amerykanów tylu sukcesów w różnych dziedzinach. U nas "piłowanie" ucznia w celu wydobycia z niego najdrobniejszych szczegółów, które na jego nieszczęście mieliśmy okazję podać (lub tylko nam się tak zdawało) na poprzedniej lekcji, należy do codziennej rutyny szkolnej. Różnie też bywa z diagnozowaniem przyczyn kłopotów naszych uczniów w nauce.
Parę miesięcy temu "Gazeta Wyborcza" wydrukowała anonimową ankietę uczniowską "Nauczyciel w oczach uczniów". Warto zajrzeć do archiwum "Gazety" i przyjrzeć się zadawanym pytaniom.
Ja przytoczę tylko pewne z nich, udostępnione uczestnikom forum przez panią Wiesławę Kuśmirek, dyrektorkę szkoły, która zadała cytowane pytania swoim uczniom, prosząc o odpowiedź w czterostopniowej skali:

  1. tak
  2. raczej tak
  3. raczej nie
  4. nie

  • Czy jestem dla Ciebie uprzejma?
  • Czy traktuję uczniów sprawiedliwie?
  • Czy jestem taktowna?
  • Czy rozmawiam z Tobą o problemach klasy?
  • Czy jestem cierpliwa i pełna zrozumienia?
  • Czy słucham, kiedy chcesz ze mną porozmawiać?
  • Czy sądzisz, że Cię lubię?
  • Czy potrafię przyznać się do błędu?
  • Czy możesz mi zaufać?
  • Czy czujesz się przy mnie skrępowany?
  • Czy uśmiecham się do Ciebie?
  • Czy zachęcam Cię do podejmowania wysiłków nie związanych z przedmiotem, którego uczę?
  • Czy nie obawiasz się zadawać mi pytań?
  • Czy patrzę na Ciebie, kiedy z Tobą rozmawiam?
  • Czy wierzę, że poradzisz sobie ze swoją pracą?

A jak odpowiedzieliby na te pytania Twoi uczniowie? Może nieporównanie lepiej, niż oczekujesz? Spróbuj!

Janina Zawadowska


Aktualny Serwis ] [ Strona Główna ]